Bardzo dokładnie przenikały do centra najważniejsze osiągnięcia cywilizacji technicznej. Pierwszą możliwość strzelaną do Grudziądza wybudowano w 1828 r., połączenie telegraficzne z Berlinem zostało zawarte w 1855 r., w 1859 r. zbudowano gazownię miejską, idealne połączenie kolejowe (z Bydgoszczą) miasto odebrało w 1861 r., w 1899 r. ruszyła elektrownia a główna grupa tramwaju elektrycznego. Fakty te, narastające zwłaszcza po 1850 r. w środek szybki, stworzyły odpowiedniejsze powody dla rozwoju demograficznego i oszczędnego Torunia. Zanim jednak dotarło do obecnego zwrotu zostawił on mocno zdystansowany pod bieżącym motywem przez bliską Bydgoszcz i Grudziądz.
Niebagatelne zadanie dla wielkiego utworzenia się miasta była opinia o odizolowaniu z niego umocnień fortecznych. Korzystna dla Prus walka z Francją oraz odebrane w jej efektu olbrzymie kontrybucje zostały użyte m.in. na rozbudowę systemu obronnego zjednoczonych Niemiec. Opinia ta wyzwoliła się również na dziejach Torunia, uznanego za twierdzę klasy pierwszej. W latach 1878-1892 zbudowano cały pierścień nowych fortyfikacji zewnętrznych, na jakie sporządzało się 7 fortów głównych, 6 pośrednich, duża bateria artylerii oraz schrony dla piechoty i artylerii na międzypolach. Znaczenie centralne i ekonomiczne miasta wzrosło i po postawieniu w 1873 r. mostu kolejowego na ścieżce Berlin - Wystruć, będącej najpraktyczniejszym połączeniem kolejowym centralnych Niemiec z Prusami Wschodnimi.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz